ZINGmagazine is digitaal te verkrijgen bij
Magzine en Readly.

Requiem en Graduale
Anton Bruckner

Op zaterdag 11 februari 2023 voert het Valborgkoor o.l.v. Árpád en Noëmi Schermann
het Requiem en het Graduale van Anton Bruckner uit.
Noëmi Schermann zal bij het Requiem de begeleiding uitvoeren op de Bösendorfer vleugel.

Toegang: €17,00
Studenten en jongeren t/m 15 jaar €15,00

Zaterdag 11 februari 2023, aanvang 20:00 uur
Sionskerk | Jacob Catslaan 73 | 3705 BP Zeist
De kerk is open vanaf 19.30 uur.

TICKETS HIER VERKRIJGBAAR

ZINGmagazine 109 | verschijningsdatum 27 januari

Verbubbeling

Een dorpsplein in mijn Noord-Limburgse dorp. Met warme chocolademelk en glühwein hebben de dorpsgenoten zich verzameld om de grote kerstboom voor de kerk toe te zingen, als de lichtjes voor het eerst aan gaan. Er is een spontaan koortje gevormd. Iedereen die wil mag meedoen en zelfs de jeugd geeft een eigen versie, met ghettoblaster, van We wish you a merry Christmas ten gehore. De kerstdagen liggen inmiddels alweer ver achter ons en we stomen op naar Pasen. Toch moet ik deze Pasen ook aan dit kerstmoment denken, omdat het zo duidelijk maakte dat zingen zoveel meer is dan een diva op het podium of een loepzuiver gezongen Erbarme Dich.

Zingen is als ademen: het heeft een bijna vanzelfsprekende plaats in het bestaan van heel veel mensen. Als we niet zelf zingen, luisteren we wel naar zangers en zangeressen. Op alle belangrijke momenten in het leven wordt gezongen, geen rouwtje of trouwtje zonder jubellied, requiem of Mieke Telkamp. Weet u het nog: hoe we in de coronajaren, die hopelijk voor altijd achter ons liggen, spontaan begonnen te zingen? Claudia de Breij organiseerde zelfs een speciale Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder-samenzang. Een evenement dat massaal steun kreeg in het hele land. ‘Het is eigenlijk heel logisch’, verklaarde Beate Volker, socioloog aan de Universiteit Utrecht. ‘Mensen zijn afgesneden van hun normale ontmoetingsgelegenheden. Alles is dicht en we zijn veroordeeld tot onze eigen bubbel.’ Dat zijn ware woorden, die veel verder reiken dan de coronatijd. Want ik ben ervan overtuigd dat samen zingen het ultieme middel is tegen de verbubbeling van onze samenleving. De vertwitterisering van onze wereld en de invloed van social media hebben inmiddels geleid tot een behoorlijke sociale segregatie. Op de geitenpaadjes die ooit het ik van de rest scheidden zijn inmiddels behoorlijke muren opgetrokken. Wie niet verder kijkt dan zijn eigen digitale bubbel wordt vanzelf een wappie of complotdenkertje. Daarom zeg ik: zing, zing alsof je leven ervan af hangt. Zing samen, met je buurt, met je koor, met je collega’s op het werk. Net zoals wij deden, op ons dorpsplein. Dan lijkt de wereld, hoe klein ook, weer even in harmonie.

Oswin Schneeweisz, hoofdredacteur
Lees meer over de inhoud van ZINGmagazine 109